Inżynieria biomedyczna
Inżynieria biomedyczna – nauka stanowiąca połączenie wiedzy zlokalizowane na pograniczu nauk technicznych, medycznych i biologicznych. Główne zagadnienia, które obejmuje, to: bioinformatyka, informatyka medyczna, diagnostyka obrazowa, telemedycyna, przetwarzanie sygnałów biologicznych, biomechanika, biomateriały, analiza systemowa, modelowanie trójwymiarowe i optyka biomedyczna. Przykładami zastosowań tej wiedzy jest udoskonalanie produkcji i obsługi sprzętu medycznego, urządzeń diagnostycznych, oprzyrządowania obrazującego, wyposażenia laboratoryjnego, leków i wyrobów terapeutycznych.
Inżynieria biomedyczna stanowi również obszar zainteresowania instytucji zajmujących się bezpieczeństwem i obronnością[1].
Inżynieria kliniczna
[edytuj | edytuj kod]Inżynieria kliniczna jest jedną z dziedzin inżynierii biomedycznej, która polega na kształceniu specjalistów odpowiedzialnych za kontrolowanie, naprawę oraz zarządzanie sprzętem medycznym w szpitalach. Inżynier kliniczny pracuje w wydziale informatycznym i fizjologii medycznej danej jednostki.
Działy
[edytuj | edytuj kod]Z roku na rok ta interdyscyplinarna dziedzina nauki wnosi w świat medycyny coraz to lepsze i nowsze rozwiązania. Obszar działalności jest przełożeniem wiedzy technicznej na zastosowania medyczne, stąd pojawiają się specjaliści z zakresu oprogramowania sprzętu medycznego, konstrukcji sztucznych narządów czy też produkcji i kontroli urządzeń fizjoterapeutycznych.
- elektronika i informatyka medyczna
- inżynieria biomateriałów
- biomechanika i bioakustyka
- optyka biomedyczna
- inżynieria rehabilitacyjna
Studia w Polsce
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej od roku akademickiego 2006/2007 inżynieria biomedyczna może funkcjonować jako osobny macierzysty kierunek studiów. Do tej pory w Polsce kształcenie w tym zakresie odbywało się poprzez wybór specjalizacji wobec toku studiów podjętym na jednym z kierunków technicznych.
Jednostki prowadzące studia na kierunku „inżynieria biomedyczna”:
- Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie
- Politechnika Białostocka
- Wydział Mechaniczny, Instytut Inżynierii Biomedycznej[2]
- Politechnika Częstochowska
- Politechnika Gdańska
- Politechnika Koszalińska
- Instytut Technologii i Edukacji (dawniej Instytut Mechatroniki Nanotechnologii i Techniki Próżniowej)
- Politechnika Krakowska
- Politechnika Lubelska
- Politechnika Łódzka
- Politechnika Opolska
- Politechnika Poznańska
- Politechnika Śląska
- Wydział Inżynierii Biomedycznej
- Wydział Mechaniczny Technologiczny (Instytut Materiałów Inżynierskich i Biomedycznych)[3]
- Politechnika Warszawska
- Politechnika Wrocławska
- Wydział Mechaniczny, Zakład Inżynierii Biomedycznej i Mechaniki Eksperymentalnej
- Wydział Podstawowych Problemów Techniki, Instytut Inżynierii Biomedycznej i Pomiarowej
- Uniwersytet Śląski
- Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich
- Uniwersytet Zielonogórski
- Wojskowa Akademia Techniczna, kierunek międzywydziałowy (Biocybernetyka i Inżynieria biomedyczna)
- Wydział Inżynierii Mechanicznej (administracyjnie)
- Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny
- Wydział Elektryczny: kierunek "Inżynieria Biomedyczna i Akustyczna"
Specjalizacja
[edytuj | edytuj kod]Osoby posiadające tytuł magistra lub magistra inżyniera na kierunkach: automatyka i robotyka, elektronika i telekomunikacja, mechanika i budowa maszyn, informatyka, inżynieria biomedyczna oraz mechatronika mogą odbyć 2-letnią specjalizację w dziedzinie inżynieria medyczna zgodnie z programem specjalizacji przygotowanym przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego. Podstawę prawną dla prowadzenia kształcenia specjalizacyjnego stanowiło do 2016 roku rozporządzenie Ministra Zdrowia z 2002 r.[4]; aktualnie zasady odbywania szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie inżynierii medycznej regulują przepisy Ustawy z dnia 24 lutego 2017 r. o uzyskiwaniu tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia (Dz.U. z 2023 r. poz. 506).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mikołajewska E. Mikołajewski D. Inżynieria biomedyczna na polu walki. Kwartalnik Bellona, 2010, 4: 96-102
- ↑ Instytut Inżynierii Biomedycznej [online], Instytut Inżynierii Biomedycznej [dostęp 2022-12-21] (pol.).
- ↑ Instytut Materiałów Inżynierskich i Biomedycznych [online], www.imiib.polsl.pl [dostęp 2017-03-30].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 30 września 2002 r. w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia (Dz.U. z 2002 r. nr 173, poz. 1419).